در رفت و آمد های شهری استفاده بیشتر از خودروهای شخصی به دلیل تملک شخصی، همیشه در اختیار بودن و نیاز نداشتن به یک مسیر خاص تا آینده ای قابل پیش بینی مود توجه و استفاده شهروندان خواهند بود. اگر نیاز به جای پارک این خودروها بررسی و فراهم نشود باعث می شود این خودروها همچنان در جاهای غیر مجاز پارک کرده و یا به دنبال جای پارک همچنان در شهرها بچرخند، بار ترافیکی ایجاد کنند و به محیط زیست شهری آسیب بزنند.
استفاده از دوچرخه نیز که به عنوان وسیله ای برای فرار از ماشین زدگی از سوی شهرسازان و برنامه ریزان محیطی توصیه می گردد به جای پارک مناسب نیازدارد که این نیاز بیش از پیش احساس می گردد.
همانطور که به جمعیت شهرنشین و شهرنشینی اضافه می گردد قیمت زمین نیز افزایش می یابد. با افزایش شهرنشینی ماشین ها زیادتر شده و نیاز به پارکینگ های شهری نیز بیشتر می شود البته باید به ضوابط پارکینگ هم توجه کافی کرد. این در حالی است که قابلیت پیاده روی در شهرها به عنوان توسعه یافتگی شهر در زمینه شهرسازی و برنامه ریزی شهری تلقی می شود. در اینجا فناوری راه حل هایی برای پاسخگویی به این نیازها ارائه می دهد.
این راه حل، پارکینگ های تمام اتوماتیک هستند که دارای تجهیزاتی هستند که به گونه ای منظم و دقیق خودرو را در یک جای مشخص قرار می دهند. جدیدترین نوع این پارکینگ ها در اوکلند و سانفرانسیکو ساخته شده است.
روند انجام کار بدین صورت است که شما خودرو خود را در آن پارک می کنید و سپس تجهیزات با کمک آسانسورها آنرا در یک ارتفاع خاصی جابه جا کرده و در جای مشخصی قرار می دهند. شما بعد از بازگشت به وسیله درگاه موجود بلیط خود را بازنمایی می کنید و این سیستم وسیله نقلیه را چرخانده، آن را بر روی آسانسور قرار داده و بدون خراش و آسیب دیدگی برای شما می آورد. این نوعی بازسازی فضای شهری است که باید به استقبال آن برویم. زیرا بهترین استفاده از زمین با تخصیص فضای کم و ارزش زیاد می باشد.
از فضای زیرزمینی برای به حداکثر رساندن استفاده از فضا نیز می توان استفاده کرد.این ساختار می تواند نقش کلیدی در آینده ایده آل شهرها بازی کند. بنابراین این پارکینگ های هوشمند و تمام اتوماتیک برنامه ریزی شهری را نیز تغییر می دهند.
طراحان و معماران بر این باورند که با ساختن این نوع پارکینگ ها مسیرهای شهری ما نیز به طور اساسی تغییر می یابند. زیرا سیستم پارکینگ جدید به معنای فضای بیشتر و ساختارهای سازگارتر است. در این صورت جاده ها بازتر شده و مکان ها و فضاهای بیشتری برای دوچرخه سواران و عابران پیاده اختصاص خواهد یافت. این در صورتی عملی است که برنامه ریزان، معماران و طراحان شهری ما شروع به تفکر رو به جلو کنند.
این مهم نیارمند برنامه ریزی هوشمندانه، انگیزه های لازم برای توسعه و دوراندیشی در مورد آن است.
لازم است بدانیم الان که در مورد این تصورات صحبت می کنیم خیلی از این پارکینگ های رویایی در کشورهای مختلف جهان در حال سرویس دادن به شهروندان هستند.
شاید در آینده ای نزدیک چنین نمونه هایی را در شهرهای خودمان مشاهده کنیم. در حال حاضر در شهر تهران پروژه های مختلفی در خصوص پارکینگ های طبقاتی در حال ساخت است که معضل نایاب بودن جای پارک در تهران بزرگ را حل کند. برای رسیدن به این هدف، هر شهری باید به قوانین منطقه بندی شهرسازی و پارکینگ کاملا آشنا و آگاه باشد. در فایل بعدی این قوانین را به تفصیل توضیح خواهیم داد.
